- wygasać
- wygasać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os ndk VIIIa, wygasaća, wygasaćają {{/stl_8}}– wygasnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVb, wygasaćgaśnie, wygasaćgasł || rzad. wygasaćnął, wygasaćgasła {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przestawać stopniowo palić się, świecić, działać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pożar wygasał. Świece na ołtarzu wygasły. Silnik wygasł. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o uczuciach: opuszczać kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gniew już w nim wygasł. Cały zapał wygasł. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'kończyć się, zanikać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Epidemia grypy wygasa. Pamięć o tym wydarzeniu wygasła. Dynastia wygasła. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przestawać obowiązywać, tracić ważność': {{/stl_7}}{{stl_10}}Umowa wygasa. Koncesja już wygasła. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.